| ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: | Τετάρτη 10:00-20:00 |
| Πέμπτη - Κυριακή 10:00-17:00 | |
| Δευτέρα & Τρίτη κλειστά |
Στην ελληνική ζωγραφική κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα κυριαρχεί η τοπιογραφία. Σε αυτό το είδος βρίσκουν βασικό πεδίο έκφρασης οι ανανεωτικές καλλιτεχνικές τάσεις που αναπτύσσονται την ίδια περίοδο. Η Ομάδα «Τέχνη», που ιδρύεται στην Αθήνα το 1917, θα συστεγάσει πρωτοποριακούς καλλιτέχνες, που φιλοδοξούν να δημιουργήσουν έναν ελληνικό Μοντερνισμό. Ανάμεσά τους, ο Κωνσταντίνος Μαλέας και ο Νίκος Λύτρας.Ο Μαλέας, ιδρυτικό μέλος της Ομάδας, ζωγραφίζει τον Ταΰγετο το 1920, όταν έχει πλέον αποκρυσταλλώσει τα χαρακτηριστικά της εικαστικής του γραφής υπό την επίδραση των μεταϊμπρεσιονιστικών ρευμάτων και του Cézanne. Έχοντας από χρόνια επιστρέψει στην Ελλάδα από το Παρίσι, όπου σπούδασε, διανύει μία περίοδο (1917-1920), κατά την οποία θεματογραφικά τον απασχολεί, σχεδόν αποκλειστικά, το τοπίο.Η εικόνα του ορεινού τοπίου από τη Σπάρτη –με τους όγκους των χιονισμένων βουνών στο βάθος, τις γυμνές πλαγιές με τις μωβ σκιάσεις, τις συστάδες με τις φραγκοσυκιές χαμηλότερα και τις ζώνες του πράσινου στο ενδιάμεσο και στο πρώτο επίπεδο– ζωγραφίζεται με έντονα, στιλπνά χρώματα και ευδιάκριτη πινελιά, που αφήνει ορατή την κίνηση του χρωστήρα. Οι περιγεγραμμένες φόρμες και οι σχηματοποιήσεις, η επιπεδότητα που καταργεί την προοπτική, ο ορίζοντας που κλείνει ψηλά, η οργάνωση του χώρου σε οριζόντιες, επάλληλες ζώνες που προσδίδουν ρυθμικότητα, στοιχεία που απαντούν στον πίνακα της Λεβεντείου Πινακοθήκης, χαρακτηρίζουν γενικότερα τη δημιουργία του Μαλέα, που αντιπροσωπεύεται συνολικά με τρία έργα στην έκθεση της Λεβεντείου Πινακοθήκης
Καλλιτέχνης του Μήνα – Ιανουάριος 2016 Ο Κωνσταντίνος Μαλέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Ήρθε σε πρώτη επαφή με την τέχνη όταν φοίτησε στη Μεγάλη Γένους Σχολή. Αργότερα σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο της Κωνσταντινούπολης και το 1901, έφυγε για το Παρίσι όπου έμεινε για έξι χρόνια. Στο Παρίσι μαθήτευσε κοντά στον Henri Martin και φοίτησε στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών (École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs). Διετέλεσε, επίσης, Διευθυντής του Μουσείου Λαϊκής Χειροτεχνίας στην Αθήνα και ταξίδεψε πολύ σε όλη την Ελλάδα και την Ανατολή. Επίσης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Τέχνη», το 1917, στόχος της οποίας ήταν να αναπτυχθεί ο Μοντερνισμός στην ελληνική τέχνη. Ο Μαλέας, κατά κύριο λόγο ασχολήθηκε με την τοπιογραφία, διαμορφώνοντας το προσωπικό του στυλ, επηρεασμένος από τον Ιμπρεσιονισμό, τον Μετα-Ιμπρεσιονισμό, τον Φωβισμό, τον Εξπρεσιονισμό και τον Συμβολισμό. Εμπνευσμένος από τις καθαρές γραμμές και τους όγκους της ηπειρώτικης Ελλάδας και του Αιγαίου τα τοπία του πλημμυρίζουν από φως και χρώμα. Ο Ταΰγετος μια από τις δυο χαρακτηριστικές τοπιογραφίες που διαθέτει η Λεβέντειος Πινακοθήκη, απεικονίζει ένα ορεινό τοπίο κοντά στη Σπάρτη, που αποδίδεται με έντονα, γυαλιστερά σχεδόν χρώματα, διακριτές, ορατές πινελιές και παχιά στρώματα μπογιάς. Η σύνθεση χωρίζεται σε οριζόντια επίπεδα τμήματα: στο βάθος, διακρίνεται το φωτεινό γαλάζιο του ουρανού, επιβλητικά χιονισμένα βουνά, και τονισμένα με μωβ γυμνά καφέ βουνά· μπροστά τους φαίνονται φωτεινές πρασινοκίτρινες πεδιάδες, που τις χωρίζει ένας δρόμος και μια σειρά από βαθυπράσινους κάκτους. Τα έντονα σκούρα περιγράμματα και η περιορισμένη προοπτική αποτελούν στοιχεία ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικά για το ύφος του Μαλέα, όπως και ο πολύ ψηλός και στενός ορίζοντας.
Ιστορικό