[Info]
Δέκα έξι ετών έφυγε για τη Ρώμη και από εκεί για το Παρίσι, όπου σπούδασε στις ακαδημίες Grande Chaumière και Julian. Το 1908 ήλθε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη θητεία του και εν συνεχεία επέστρεψε, μέσω Μονάχου, στο Παρίσι. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και η ελληνική κυβέρνηση τον όρισε εκπρόσωπο στο Συνέδριο των Καλλιτεχνών στο Παρίσι. Το 1918 παρουσίασε σειρά σκηνών από το μέτωπο της Βορείου Ηπείρου. Η γνωριμία του με τον χαράκτη André Dunoyer de Segonzac το 1921 τον έστρεψε επίσης στη χαρακτική. Στο Παρίσι, όπου παρέμεινε έως το 1933, έλαβε χρυσό μετάλλιο στην Έκθεση Διακοσμητικών Τεχνών (1925). Το 1922 εξέδωσε το πρώτο του λεύκωμα με απόψεις από τις μονές του Άθω, και ακολούθησε η κυκλοφορία και άλλων λευκωμάτων από μεγάλους παρισινούς εκδοτικούς οίκους έως το 1939.Εισηγητής της οξυγραφίας στην ελληνική χαρακτική, επέδειξε ιδιαίτερη προτίμηση στην απεικόνιση τοπίων, τόσο στα ζωγραφικά όσο καιστα χαρακτικά του έργα.