Εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Ιατρική Αθηνών, καθώς το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική τον οδήγησε σε ελεύθερες ακαδημίες στο Παρίσι (1930-1932), όπου γνωρίστηκε με τον ουσιαστικό του δάσκαλο Γεώργιο Γουναρόπουλο, αλλά και τον Tériade. Πήρε μέρος στην Μπιεννάλε της Βενετίας (1934) και της Αλεξάνδρειας (1954), καθώς σε εκθέσεις των Oμάδων «Τέχνη» και «Στάθμη». Το τοπίο και η ανθρώπινη μορφή, ιδιαίτερα η γυναικεία και η παιδική, αντιπροσωπεύουν τις δύο κύριες θεματικές της ζωγραφικής του, που διακρίνεται για τη λυρική έκφραση.