| ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: | Τετάρτη 10:00-20:00 |
| Πέμπτη - Κυριακή 10:00-17:00 | |
| Δευτέρα & Τρίτη κλειστά |
Η ξυλογραφία "Χωρίς Σπίτι" του Κώστα Αβερκίου με θέμα την προσφυγοποίηση έχει βιωματική αφετηρία και ανήκει στην κατηγορία των έργων που συνδέουν την ιστορία με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Απεικονίζει μια από τις πολλές κυπριακές οικογένειες που έχασαν τα σπίτια και τα άλλα υπάρχοντά τους ύστερα από τον εκδιωγμό τους από τα τουρκικά στρατεύματα, όταν εισέβαλαν στο νησί το 1974.
Στο πρώτο πλάνο, ο ηλικιωμένος παππούς κάθεται συντετριμμένος και περιτριγυρισμένος από τις γυναίκες και τα παιδιά της οικογένειας. Στο κάτω δεξί άκρο του πίνακα, μέσα σε στρογγυλό πλαίσιο, διακρίνεται η προσωπογραφία του ζωγράφου. Επιγραφοποιός το επάγγελμα, ο Κ. Αβερκίου επηρεάστηκε από το έργο του Α. Διαμαντή και του Τ. Κάνθου, ο οποίος υπήρξε και ο δάσκαλός του στη χαρακτική.
Χωρίς να απομακρυνθεί από τις ρεαλιστικές αναζητήσεις, προεξέτεινε την έρευνά του σε διάφορες περιοχές της καλλιτεχνικής παράδοσης του ελληνισμού και ιδιαίτερα στη μελέτη της βυζαντινής τέχνης. Στο συγκεκριμένο έργο είναι εμφανής η ελεύθερη ανάγνωση, καθώς και η επεξεργασία βυζαντινών μορφικών προτύπων και μιας εικονογραφίας που βυθίζεται στον χρόνο.Ο ζωγράφος δημιουργεί έναν ακαθόριστο χώρο, μια βαριά, δραματική ατμόσφαιρα που επιτείνεται από την εναλλαγή του μαύρου και του άσπρου, του φωτός και της σκιάς. Το θέμα της προσφυγοποίησης χάνει τον εθνικό του χαρακτήρα και αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις.
Αυτοδίδακτος. Άσκησε το επάγγελμα του επιγραφοποιού και ασχολήθηκε με τη διαφημιστική αφίσα. Επηρεάστηκε από τη ζωγραφική του Α. Διαμαντή και του Τ. Κάνθου, ο οποίος του δίδαξε την τεχνική της ξυλογραφίας. Κινήθηκε στο πλαίσιο των ρεαλιστικών αναζητήσεων. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει τοπία, σκηνές από την καθημερινή ζωή και προσωπογραφίες. Επιδόθηκε ιδιαίτερα στην ξυλογραφία και μετά το 1974 έδωσε μια σειρά έργων με θέματα εμπνευσμένα από την τραγωδία του κυπριακού λαού. Στο τέλος της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 πειραματίστηκε με την αφαίρεση, φιλοτεχνώντας έναν περιορισμένο αριθμό έργων, τα οποία χαρακτηρίζονται από ποιητική διάθεση. Το έργο του παρουσίασε σε ατομικές εκθέσεις («Quantas», Αθήνα, 1971• Χίλτον, Λευκωσία, 1972). Από το 1947 συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις (Κυπριακή Καλλιτεχνική Έκθεση, Λευκωσία, 1947• Παγκύπρια Έκθεση Ζωγραφικής και Γλυπτικής Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών, 1964, 1965• VI Παγκόσμιο Φεστιβάλ Μόσχας, 1957 - Β΄ βραβείο• Έκθεση Δεκαοκτώ Κυπρίων Καλλιτεχνών, Πρακτορείο Πνευματικής Συνεργασίας, Αθήνα, 1962• Μπιεννάλε Αλεξάνδρειας, 1963• Έκθεση Τεσσάρων Κυπρίων Καλλιτεχνών, Μουσείο Πούσκιν, Μόσχα, 1967• Μπιενάλε Γραφικών Τεχνών Βενετίας, 1972• Πανελλήνιες 1965, 1971, 1975 κ.ά.). Έργα του βρίσκονται στην Κύπρο (Κρατική Πινακοθήκη Σύγχρονης Κυπριακής Τέχνης, Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, Ιερά Μονή Κύκκου, Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη κ.α.).
Ιστορικό